DV - Ættleiðing góður kostur
Stundum vantar börn foreldra og foreldra börn:
Ættleiðing góður kostur
- hundrað börn komin til Íslands frá Indlandi
Það vakti athygli í dönsku pressunni, nánar tiltekið Berlingske tidende, að heldur hefði minnkað áhugi í Danmörku á œttleiðingum
erlendis frá og ástœðan sögð sú að of dýrt vœri að ættleiða. Á íslandi eru nú um og yfirfjögur hundruð börn sem komið hafa frá öðrum löndum og biðlisti væntanlegra foreldra langur. Hjá félaginu Íslensk œttleiðing, sem eru samtök þeirra sem hafa þegar œttleitt barn eða börn og hinna sem bíða eftir ættleiðingu, varð Lísa Karen Yoder fyrir svörum.
„Við verðum ekki vör við það að kostnaðurinn hafi fælt fólk frá," svaraði Lísa. „Heildarkostnaður er líklega á bilinu 350.000-700.000 kr. fyrir utan ferðalög en þegar fólk hefur tekið ákvörðun um að ættleiða barn þá setur það ekki peninga fyrir sig heldur
lítur á það sem óhjákvæmilegan fylgifisk.
Reyndar má geta þess að í Svíþjóð fá foreldrar greiddar 40.000 sænskar krónur þegar þeir ættleiða barn og kjörforeldrar í Danmörku og Noregi fá einnig styrki, en hér greiðir fólk allan kostnaðinn sjálft og fær ekkert til baka. Sem kannski ætti að vera því
þær sem eignast barn á hefðbundinn hátt fara í mæðraskoðun, fæða og fá eftirlit án nokkurs kostnaðar. En það er hins vegar ekki aðalmálið í okkar augum, heldur það að eignast barn. Það skiptir mestu."
Nú eru að ganga í gildi lög sem kveða á um að við gerumst aðilar að Haag-sáttmálanum sem setur ákveðnar reglur um ættleiðingar á milli landa og gerir að verkum að við getum ættleitt börn frá fieiri löndum, m.a. Kína, en margir hafa haft áhuga á því. Flest börnin sem hér eru hafa komið frá Indlandi og á dögunum kom 100. barnið frá Indlandi, en það fyrsta kom
árið 1988. Þar á undan kom stór hópur frá Sri Lanka. Einnig hefur íslensk ættleiðing milligöngu um ættleiðingu
barna frá Rúmeníu og þaðan komu fimm börn til íslands á síðasta ári.
Félagið íslensk ættleiðing tekur, ásamt sænskum og bandarískum aðilum, þátt í rekstri barnaheimilis í Kalkútta í samvinnu við indverska aðila og segir Lísa að 10-15 börn komi þaðan á hverju ári til íslands. „Því miður minnkar þörfin ekkert fyrir kjörforeldra. Mest eru þetta börn einstæðra mæðra sem engan veginn geta séð um sig og börnin, en oft á tíðum reynist okkur erfitt að fá einhverjar upplýsingar um þau, ætt þeirra og uppruna. Við hvetjum alla sem taka að sér barn að fara og sækja það svo þeir geti
að minnsta kosti frætt barnið um það seinna úr hvers konar umhverfi það kom og hverju landið þess er líkt."
Lítill sólargeisli frá Indlandi
„Þetta er líkt og með meðgöngu, maður biður eftirvæntingarfullur eftir barninu sínu," segja þau hjón Gerður Guðmundsdóttir og Óskar Þorbergsson sem í júlí í fyrra sóttu lítinn dreng til Indlands.
Hann heitir Daníel og er fæddur 20. janúar 1999 í Kalkútta þar sem hann dvaldi fyrstu sex mánuðina á barnaheimili því sem Islensk ættleiðing á hlut í. Þar eru að jafnaði um 50 börn en heldur færra starfsfólk en hér á landi þannig að þó vel sé hugsað um börnin fá þau ekki sömu örvun og hér tíðkast.
„Ferðin til Indlands var okkur mikilvæg og við hefðum ekki viljað sleppa henni," segir Gerður. „Við vildum kynnast að einhverju leyti umhverfi því sem Daniel kom úr til þess að geta sagt honum frá því seinna og svo gátum við einnig nýtt ferðina að hluta til
sem sumarleyfi því við skoðuðum okkur talsvert um í Dehlí."
Það sem vakti athygli mína var að þrátt fyrir kofahreysi, jafnvel búin til úr pappakössum og járnplötum á miðjum moldarhaug, var fólk að sópa moldina og reyna að gera snyrtilegt í kringum sig."
Þau segja biðina eftir drengnum hafa verið ótrúlega stutta en telja skriffinnskuna erfiða við að eiga eins og vlða annars staðar.
„Það ríkir þarna mikið skrifræði sem ekki er undarlegt þar sem mikil bresk áhrif eru í Indlandi. Hver embættismaður hefur sitt mál til meðferðar og fari hann í frí eða komi ekki til vinnu af einhverjum ástæðum bíður einfaldlega bunkinn eftir honum á borðinu. Engir afleysingamenn þar," segir Óskar. „Umsóknirnar fara ákveðna leið í kerfmu og foreldrar fara ekki af stað til Indlands fyrr en allt er frágengið."
Löng leiö heim
Ferðin frá Kalkútta og heim til Íslands var löng. Millilent var í Dehlí og þá beðið í vélinni i um það bil eina klukkustund og tveggja tíma stopp var í Hollandi.
„Frá því að við yfirgáfum hótelið í Kalkútta og þar til við vorum komin heim, liðu um það bil 22 tímar. Það er ótrúlegur munur að fljúga með KLM," segja hjónin. „Við fengum alla aðstoð sem hægt var að hugsa sér. Það var komið með burðarrúm sem hægt var
að festa á vegguin, með öryggisbelti og tilheyrandi, við fengum rúmgóð sæti, teppi og leikfönng fyrir barnið. Það er greinilegt að Hollendingarnir kunna eitthvað fyrir sér í því að fljúga með smábörn og fyrir vikið var ferðin hin þægilegasta þó hún væri löng."
Daníel litli var ekki stór við fæðingu, aðeins 1750 g og 42 sm að lengd. Þegar hann var sex mánaða og tilbúinn til að fara heim til Íslands hafði hann þyngst talsvert og var orðinn rúm fjögur kg og þar með orðinn á stærð við myndarlegt íslenskt barn við fæðingu. Þegar heim var komið tók Gestur Pálsson barnalæknir við honum og skoðaði hann en Gestur hefur skoðað nær öll
börn af erlendum uppruna sem koma hingað.
Nú, þegar hann er orðinn hálfs annars árs, er hann fíngerður og kannski svolitið minni en íslensk börn á sama aldri, en duglegur.
„Það verður gaman þegar hann kemst í leikskólann í haust," segir Gerður. „Hann hefur mjög gaman af öðrum börnum og er ekkert feiminn við þau heldur vill endilega leika sér við þau eins og krakkar á hans aldri vilja gjarnan. Hann er nýfarinn að ganga óstuddur og hefur mikið gaman af."
Framtíðin blasir við litlu fjölskyldunni í Kópavoginum og þau eru glöð og ánægð með sitt og segjast hafa verið svolítið hissa á því hvað þetta var í rauninni lítið mál - svona miðað við það sem þau höfðu gert sér i hugarlund.
„Við erum alveg óskaplega ánægð með alla þjónustu hjá Íslenskri ættleiðingu og ekki síst með litla drenginn okkar, þennan sólargeisla sem við fengum frá Indlandi," segja þau hjón að lokum.
-vs
Nýlega kom 100. barniö hingað frá Indlandi. Stoltir foreldrar ásamt börnun sínum við komuna til landsins. Þau komu tvð í einu og því ekki ákveðið hvort barniö var hið hundraðasta - enda skiptir það minnstu í stórmáli eins og því að eignast barn.
Gerður Guðmundsdóttir og Óskar Þorbergsson ásamt Daníel litla.